Vakantie 2006

Geachte lezer/lezeres,

Tot mijn grote spijt en met diep afgrijzen moet ik jullie mededelen dat er de komende 3 weken geen nieuwe logs meer toegevoegd worden. Wij gaan namelijk op vakantie van 28 juli t/m uiterlijk 18 augustus. De duur van de vakantie is geheel afhankelijk van hoe goed we het naar ons zin hebben. Ik besef terdege dat het leven een stuk minder is in de wetenschap dat er even geen nieuwe logs meer te lezen zijn. Ik hoop dat jullie goed door deze logloze periode heen komen.

Voorlopige schema:

28 juli: Vertrek 6:00.Doel is zover mogelijk in duitsland.
29 juli: Aankomst Gardameer, Lazise waar we een paar dagen blijven.
1 of 2 aug: Aankomst Toscane camping Il Borgo of Montescudaio (geheel bonnefooi!)
Vanuit hier willen we het eiland Elba en de steden Sienna, Florence en Pisa bezoeken. En natuurlijk veel snorkelen en zwemmen.
10 aug: Vertrek terug naar Gardameer waar we onze caravan ergens te stallen voor een week aangezien mijn collega deze een week late oppikt. Wel een uitdaging om een stalling te vinden!!
18 aug: Uiterlijk terug, als het weer goed is zullen we waarschijnlijk eerder terug zijn om nog een paar dagen met onze boot te varen.

Tot dan!




Elba is een eiland nabij Grosseto, Italië. Het is het grootste eiland van de Toscaanse Archipel en na Sardinië en Sicilië het derde eiland van Italië. De hoofdstad is Portoferraio waar bijna de helft (12.020 inwoners) van de bevolking woont.
Het eiland meet 224 km² en telt 30.000 inwoners. De kustlijn meet 147 kilometer en de hoogste berg is de Monte Capanne (1019 m). Bestuurlijk behoort het tot de provincie Livorno en de regio Toscane. De hoofdstad van Elba is Portoferraio ('IJzerhaven').
De Franse keizer Napoleon Bonaparte verbleef van 1814 tot 1815 in ballingschap op dit eiland, nadat hij voor de eerste keer uit de macht gezet was. Hij ontsnapte van het eiland en ging met getrouwen in honderd dagen naar Waterloo.
Tegenwoordig leeft Elba vooral van de wijnbouw en het toerisme, voornamelijk uit Duitsland. In vroeger eeuwen was Elba een belangrijke ijzerleverancier: de Etrusken wonnen er al ijzer. Het eiland is bovendien vindplaats van veel edelstenen en mineralen, in het bijzonder toermalijn en pyriet.

De assistent van dokter van der Ploeg

Regelmatig krijgen wij mensen over de vloer. Donderdag kwamen er bijvoorbeeld vier amerikanen eten die mijn vrouw uitgenodigd had en ook het afgelopen weekend stond er bezoek gepland.

Opeens vond ik het een puinhoop in en om ons huis. Onrustig werd ik ervan. Normaliter ben ik degene die zich er niet aan ergert, maar vrijdag j.l. barstte de bom. Om 20:00 kreeg ik een ontzettende drang om ons knusse maar rommelige huis rigoreus op te ruimen.

Rigoreus opruimen betekent bij mij: herindelen, weggooien, kale woonkamer, kale gang, tuin kaal/snoeien , alles kaal, alles saai. Maar wel opgeruimd en beheersbaar.

O ja, voor 8 euro werden beide auto’s door dochterlief en een vriendinnetje uitgesopt. En om de opdracht binnen te halen pimpten ze de voortuin voor dat geld ook nog op.

De volgende ochtend vroeg reed ik met een achterbak vol rotzooi (2 kuub) richting de gemeentewerf en werd ik rustig en de nam mijn opruimwoede af . Thuisgekomen zat mijn vrouw mij chagerijnig in de sfeerloze, kille huiskamer op te wachten. Nog maar net uit bed gekomen bleek de aanblik van de kantoorachtige uitstraling van ons huis niet echt bevorderlijk voor haar ochtendhumeur.

“Over een week is het hier toch weer een puinhoop!” zei ze. En ze hoopte vurig dat ze gelijk zou krijgen.
“Ik ga de netheid in dit huis bewaken” gaf ik tegengas. “Steriel is vanaf nu het sleutelwoord hier in huis”

Dit ging zo'n uurtje door waarna we een status quo overeen kwamen.

Ik houd jullie op de de hoogte……








Volgens wikepedia:

Mien Dobbelsteen is een karakter uit de Nederlandse televisieserie Zeg 'ns AAA uit de jaren 80. Deze rol werd vertolkt door actrice Carry Tefsen.
Mien Dobbelsteen, getrouwd met bouwvakker Koos Dobbelsteen (gespeeld door John Leddy), is de huishoudster van dokter Lydie van der Ploeg. Getooid met een grote bos rood krulhaar en meestal gekleed in een bloemetjesjurk, groeide ze in de serie uit van ondersteunende rol tot één van de hoofdrollen. Mien Dobbelsteen heeft een zeer schelle stem, staat optimistisch en enigszins naïef in het leven, en heeft een zus die luistert naar de naam Annie (gespeeld door Ria Valk).
Omdat ze in de serie zo grondig het huishouden regelt, is haar naam synoniem geworden voor iemand die extreem netjes is.
Door haar populariteit verschijnt Mien Dobbelsteen ook buiten de serie om in de publiciteit. Zo is er eind jaren 80, begin jaren 90 een radioreclame voor een middeltje tegen vlooien, waarin Mien de hoofdrol speelt, en verschijnt ze in 2005, zo'n 15 jaar na de laatste aflevering van Zeg 'ns AAA, wederom in een radioreclame.

"Let" it bleed !!

Soms lees ik van die berichtjes waar ik tranen van in mijn broek krijg en de kriebels via mijn onderbuik mijn hersenpan inschieten.

Zoals deze:


Dronken Let snijdt eigen penis af na weddenschap

RIGA - Een dronken Let heeft na een weddenschap zijn eigen penis afgesneden. Dat heeft de televisie in Letland donderdag bericht.
De 30-jarige man had in een dronken bui een weddenschap afgesloten met een vriend. Hij zou 1000 lats (1400 euro) krijgen als hij zijn geslacht zou afsnijden. Na zijn daad werd de man hevig bloedend bij een ziekenhuis in Riga afgeleverd met zijn penis in een plastic zakje.
Na een ruim drie uur durende operatie slaagden de artsen erin zes zenuwen weer aan elkaar te hechten. Over vijf dagen blijkt of de operatie goed is verlopen. Het zal nog ruim een half jaar duren voordat kan worden vastgesteld of het lichaamsdeel weer naar alle tevredenheid functioneert, aldus de media. Het is niet duidelijk of de onfortuinlijke man het beloofde geld heeft geïncasseerd.

Zes zenuwen......ik vraag me af hoeveel gevoel daar nog in zit.


N.B.

Net, in de auto, op de terugweg stelde ik me de volgende scene voor :

Na een halfjaartje verplichte rust heeft de man van zijn arts te horen gekregen dat hij weer eens mag proberen. De hechtingen zijn eruit, de lid....ehhh littekens zijn bijna niet meer zichtbaar en de resterende 6 zenuwen zijn mooi genezen.

Thuisgekomen verteld hij zijn vrouw het nieuws en ze duiken meteen het bed in. Zijn vrouw die door de hele situatie ook al 6 maanden verplicht celibatair was doet wanhopige pogingen om zijn geslacht "bedrijfsklaar" te krijgen, maar helaas.....totaal geen reactie. Hij diep in de put, waarna zij per ongeluk de volgende foute opmerking maakt:

"Zijn het misschien de zenuwen, schat? "

De Kaagweek

We waren een weekje kinderloos en genoten intens van elke minuut dat we samen waren.Het was ruim 30 graden en het voelde of we weer 18 waren en geen zorgen meer kenden.Vooraf hadden we al een soort schema gemaakt hoe we dit heerlijke weekje gingen indelen. Zondag, de dag van vertek waren we tot in de kleine uurtjes uitgegaan. Op de maandag waren we naar het strand in Katwijk geweest en besloten de dag met loungen bij een hippe strandtent.De dinsdag lieten we ons verwennen in een beautyfarm. En vandaag...woensdag was het watersportdag.

Al vroeg arriveerden wij op de Kagerplassen waar we de boot voor de zekerheid nog even voltankten. Tot onze grote schrik slurpte de inbouwtank een slordige 115 liter euro loodvrij naar binnen, waarna wij een slordige 180 Euri armer de reis voortzetten. Na een paar minuten passeerden wij het statige watersportrestaurant "De Kaagsocieteit". Vanwege de Kaagweek, een traditioneel watersport evenement, was het er gezellig druk. Mensen van allerlei pluimage flaneerden onder wapperende parasollen en keken trots uit over de steigers waar hun versgepoetste boten (of zijn het schepen?) aangemeerd lagen.

"Kijk Rick" zei mijn vrouw. "Ziet er gezellig uit. Zullen we er ook iets gaan drinken?"

Met een zeemansoog keek ik of er ergens een ligplaats beschikbaar was en warempel....vlak voor het terras was een mooi plaatsje waar ik ons bescheiden bootje in moest kunnen parkeren. Heel even twijfelde ik of het mij zou lukken voor zoveel toeschouwers. Ik heb genoeg zelfkritiek om te weten dat manouvreren niet mijn specialiteit is, maar gesteund door het feit dat ik dit hele seizoen - in tegenstelling tot de voorgaande vier - al vele wateren schadeloos bevaren had durfde ik het toch aan.

Met uiterste precisie dirigeerde ik de boot tot aan de steiger waarna mijn vrouw geheel volgens afspraak de punt van de boot van de steiger afhield. Ik was er trots op dat ik uitgerekend ten overstaan van de crême de la crême van de zuidhollandse watersportscene had bewezen een van hun te zijn. Ik ontkoppelde de motor tot in de vrijstand en stapte de steiger op om de achterkant vast te leggen.

Opeens hoorde ik een paniekerig stemmetje. Het was mijn vrouw en ik zag dat ze nog steeds alle zeilen moest bijzetten om de boot van de kant af te houden. Ze liep rood aan van alle krachtsinspanningen en het klamme zweet brak haar uit.

"Hij vaart nog steeds vooruit!" riep ze.
"Nee joh, dat kan niet. Ik heb de motor ontgrendeld"

De boot begon op de steiger te beuken. Inmiddels hadden we alle aandacht van de terrasgangers en ik zag enkelen afkeurend hun hoofd schudden. Ik sprong de kajuit in en zag dat ik de motor inderdaad niet goed in zijn vrij gezet had, dus de constatering van mijn vrouw was (helaas) juist. Met het schaamrood op de kaken stonden we even later op de steiger. Mijn zorgvuldig opgebouwde reputatie was als sneeuw voor de zon verdwenen.

Hiermee was het leed nog niet geleden :-(

Volgens jachtetiquette - en daar ben ik mee opgegroeid - moeten schepen met een nette, functionele knoop of lus vastgelegd worden. Met een marineman als vader is die techniek mij met de paplepel ingegoten. Een paalsteek of achtknoop is appeltje-eitje voor mij.

Aan wal viel het me op dat de mensen naar de knoop keken waarmee mijn vrouw de boot aan de steiger bevestigd had. Het lag erbij als een hoopje slappe spaghetti en bestond uit een oneindige serie hopeloze ouwe wijven knopen waar totaal geen gedachte achter zat.

De gifbeker moest kennelijk helemaal leeg.

"De laatste 2 a 3 decennia is de mentaliteit van de watersport erg veranderd" hoorde ik nog iemand achter me mompelen.

Ik zette snel mijn zonnebril op, zocht een stil plekje en ging aan het bier. Veel bier.........




Volgens de website: www.kaagsocieteit.nl

Op een schilderachtige locatie aan de Kaag, is restaurant "De Kaagsociëteit" gelegen. Een plek waar menig watertoerist aanmeert om te genieten van een goede lunch, een smakelijk diner, of gewoon een kopje koffie. Een unieke locatie waar de culinaire mogelijkheden van het restaurant gecombineerd kunnen worden met de vele facetten die de aanwezigheid van water biedt.

Mijn knuffelkoetje

Vol bewondering liep ik op hem af en snakte naar een knuffel. Samen met zijn zus was hij wel een week op voetbalkamp geweest en nu waren ze weer terug op de plek waar ze een week geleden vertrokken waren. Vooraf hadden we ingeschat dat hij het hooguit een dag of 4 vol zou houden en dat we dan vanwege heimwee gebeld zouden worden door de kampleiding. Hij zag er moe en afgepeigerd uit en rook onfris. Ook leek hij magerder. Zowel zijn t-shirt als zijn voetbalshort waren bruin van de modder en zaten onder de vlekken. Met zijn ene hand graaide hij in een zak Croki-chips en met de andere droeg hij een halfvolle literfles Sisi.

"Hee mannetje! Hoe heb je het gehad?"
"Hoi pap! Leuk..." zei hij met een schorre, doorleefde stem en op een manier zoals alleen kinderen dat kunnen zeggen.

Ik boog voorover en wilde hem een kus geven. Vlak voordat mijn lippen zijn wang raakte trok hij zijn hoofd opzij.

“Hè pap….doe ff niet”
“Huh?..Waarom niet? Wij knuffelen toch altijd?” vroeg ik hem verbaasd.
“Gewoon…..wil ik niet. Ik ben al 10 hoor en dan is het niet cool”

Hij keek stoer om zich heen en riep nog wat naar zijn vriendjes. Schijnbaar was hij deze week veranderd van klein, afhankelijk knulletje naar zelfstandige vent. Ik begon spijt te krijgen. Immers, het vooruitzicht van een kinderloze week was voor ons (mijn vrouw en ik) reden geweest om de kinderen voor dit kamp te enthousiasmeren en nu, in navolging van dochter, wilde ook mijn zoon niet al meer knuffelen. De prijs was hoog geweest besefte ik. Knuffelloos en zonder enige aandacht ging ik alleen op zoek naar 4 reistassen vol met vuile was.

Thuisgekomen heb ik hem meteen onder de douche gestopt en om hem te beschermen tegen verdere drukte van vriendjes zijn we samen gaan varen en hebben op de Kaag het anker uitgegooid om er de rest van de middag te relaxen. Na een klein uurtje viel hij uitgeput in een diepe slaap. Ik bekeek hem en ging naast hem liggen. Toen hij wakker werd sloeg hij slaperig een arm om me heen en gaf me een lange knuffel.

Even….heel even was ik bang dat het moment gekomen was, maar gelukkig….het blijft nog steeds mijn knuffelkoetje.

Voor hem en haar

Het was 17:30, ik had de hele dag bij een klant in een broeierig kantoor gewerkt in de wetenschap dat het buiten 30 graden strandweer was. Op weg naar mijn hotelkamer passeerde ik de kapper in de lobby van hotel Dorint Eindhoven. Alhoewel.....kapper.., zeg maar gerust barbier. De goede man zag eruit alsof hij de 85 gepasseerd was en alles wat ie deed leek in slowmotion te gaan. Zijn klant - oftewel patient of slachtoffer - volgde het kniptafereel dromerig via de grote spiegel. Opeens bekroop me het verlangen om mij ook te laten knippen. Ik besloot om me snel op te frissen en de stad in te gaan op zoek naar een moderne kapsalon.
Aan de overkant van de straat was het het al meteen raak. Ik keek door het raam naar binnen en het zag er trendy en exclusief uit, dus duur. Een heel arsenaal schaarsgeklede kapsters deden hun werk in een uitdagende zomerse outfit. Heel uitnodigend dus en ik besloot dat ik hier heel, heel graag geknipt wilde worden.

"Kom over een half uurtje terug, dan hebben we tijd om je te knippen!" was hun antwoord op mijn vraag of er nog plaats op korte termijn was.

Ik vond het geen probleem, alles beter dan die knipbejaarde uit het hotel. Ik wandelde wat door het gezellige centrum van Eindhoven en verheugde met op de aanstaande knipbehandeling. Vol goede moed stapte ik even later de kapsalon binnen waarbij me meteen opviel dat die schoonheden allemaal nog druk aan het werk waren.

"Er komt zo iemand aan, hoor. Ga maar alvast bij de wastafels zitten!"

Ik zat net een tel of 10 toen er achter een kamerschot een 100% homokapper ( ik schatte hem een jaar of 25) ten tonele kwam. Type fashion-nicht, vlasbaardje, waterstof-peroxide kapsel, strakke jeans, mouwloos shirt en in zijn hand een klein buldogje. Hij lijnde het jonge hondje aan de stoel, begroette me met een erg gay "hi die hi" en trok mijn hoofd achterover de wastafel in om mijn haar te wassen (en ook nog masseren). Meiden doen dat nooit, maar hij wel :-(
Na het wassen mocht ik op de kapperstoel voor de spiegel plaatsnemen. Hij ijsbeerde wat om me heen, friemelde af en toe wat door mijn haar en keek aandachtig of er wat te experimenteren viel. Na een minuutje observeren zei hij pas iets:

"Nou zeg het maar...wat zijn je wensen? Zeg alsjeblieft niet dat je een rand in je haar wilt want dat doe ik uit principe niet. Ook doe ik alles met de schaar, dus geen tondeuse-werk!"

Hij gaf zelf al antwoord...ik had geen keuze. Deze man wilde zijn eigen ding doen en ik moest er grif voor betalen. Ik sputterde nog wat tegen dat ik niet zo veeleisend was maar dat argument veegde hij moeiteloos van tafel door te zeggen dat elke klant voor hem een artistieke uitdaging was. Dit was geen gewone boerenkapsalon verzekerde hij me. Ik gaf me over en liet hem gaan.

Drie kwartier later stond ik buiten op straat met een vreemde gelkuif, rook naar nichtenparfum en was een vermogen armer.

"See you next time" riep de trendy kapper me nog na. Ik spurtte terug naar de overkant, dook een halfuurtje het hotelbad in en godzijdank kreeg mijn vertrouwde kruidvatgel mijn haar weer in mijn oude vertrouwde model.

Over de streep getrokken

Ik twijfel al een tijdje of ik een interessante cursus zal gaan doen, maar sinds vandaag ben ik om. En dat allemaal vanwege de conclusie van dit onderzoek ;-)

http://www.nieuwnieuws.nl/archives/2006/07/knappe_mensen_maken_betere_exa.html


Knappe mensen maken betere examens

Mensen die een knap uiterlijk hebben, blijken bepaald niet leeghoofdig te zijn. Uit een Italiaans onderzoek bleek zondag dat zij beter presteren bij examens en mogelijk ook in hun latere leven een voorsprong hebben.

Uit het onderzoek bleek dat mooie mensen zowel in mondelinge als schriftelijke, anonieme examens beter uit de bus kwamen dat mensen met een gemiddeld of zelfs lelijk uiterlijk.
De onderzoekers vermoeden dat de knappe koppies van jongs af aan meer aandacht van hun ouders krijgen. Daardoor zouden ze een groot gevoel van eigenwaarde krijgen. Aantrekkelijk mensen hebben meer zelfvertrouwen en werken harder, constateerden de onderzoekers van de universiteit in Verona in de Britse krant The Sunday Times. Ook docenten geven hen mogelijk meer aandacht.
Vijf professoren deelden de bijna negenhonderd deelnemende studenten in op hun uiterlijk, variërend van categorie 5 (knap) tot 1 (gewoontjes). Vervolgens werden de examenresultaten van de economiestudenten bekeken. De studenten in categorie 4 bleken een studieresultaat te hebben dat 36 procent beter was dan de studenten uit categorie 2.

Crack & Smack

Al gehoord van de band Kraak en Smaak?

Nee joh??? Ze schijnen zelfs een remix voor Jamiroquai gedaan te hebben.

Check deze site ----> http://www.kraaksmaak.com/

Ik had al veel over ze gehoord en gisteren (7 juli) traden ze op tijdens Vlietpop in Leidschendam. En ja..ze zijn echt goed, swingen de pan uit en technisch zit het ook goed in elkaar. . Dus mensen...hou je van modern, dance, funky en opzwepend...onthou de naam.

De bezetting is apart. Een drummer, 2 keyboardspelers een zangeres en 2 dj's.

Hier wat gegevens (bron: podiuminfo):

Het Leidse trio Kraak & Smaak bestaat uit Wim Plug, Mark Kneppers (ook wel bekend als DJ Knuppelhout en DJ Pim van Wipneus & Pim) en Oscar de Jong. Samen brengen ze een mix van electronische funk, samples en breakbeat. Gevestigd bij het Londense label Jalapeno Records staat Kraak & Smaak in het buitenland ook wel bekend als Crack & Smack. Internationaal maken ze in 2004 furore met de single 'Money in the Bag'. Zo hebben ze een gastoptreden bij Annie Nightingale van BBC Radio 1. In het voorjaar van 2006 brengt Kraak & Smaak hun eerste album uit: 'Boogie Angst'. Wim Plug omschrijft dit album als: “dance music to listen to”. Gedanst wordt er vooral tijdens de energieke optredens. Het trio wordt dan bijgestaan door percussionist Ro Krom, bassist Marc Baronner en U-gene.

Opsporing Verzocht (II)

Onlangs is er ingebroken bij ons bedrijf waarbij o.a. mijn PC is gestolen. De bewakingscamera's waren er 1 dag eerder geïnstalleerd dus alles is perfect vastgelegd. Op RTV-noordholland is het filmpje vertoond en ook op de site van Ter Plaatse (www.ter-plaatse.nl) is te zien wie de daders zijn. Zie hier de aankondiging:

Inbraak op Schipholpoort, een bedrijventerrein in Haarlem: Op zondag 18 juni vroeg in de ochtend rond een uur of 6 hebben twee mannen ingebroken op de Schipholpoort in Haarlem. De Schipholpoort is een klein bedrijventerrein in de wijk Schalkwijk.De mannen hadden enigszins moeite om binnen te komen. Maar het is ze uiteindelijk toch gelukt.Deze inbraak kun je met recht een snelkraak noemen, want de mannen zijn ongeveer anderhalve minuut binnen geweest. Een computer, een beeldscherm en een laptop werden in de kofferbak gelegd en de dieven gingen er vandoor.Van deze brutale inbraak zijn beelden.Op de bewuste zondagmorgen 18 juni om omstreeks 6 uur komt er een donkerkleurige nieuw model Volkswagen Passat vierdeurs achteruit aanrijden.De bestuurder stapt uit en opent de kofferbak. Ondertussen doet zijn metgezel blauwe chirurgen handschoenen aan en stapt ook uit.Ze proberen de ruit open te breken met een koevoet maar dit lukt niet. Er wordt vervolgens een klinker uit de auto gepakt en de ruit wordt ingeslagen.De mannen verdwijnen naar binnen en komen korte tijd later met de gestolen goederen naar buiten. Dan wordt er ingeladen en weg zijn ze.Wie herkent de mannen? Mogelijk in combinatie met de donkerkleurige Volkswagen Passat? U kunt bellen met de politie Kennemerland op het nummer 0900-8844

De bestuurder draagt vermoedelijk een donkerbruine leren jas met achterop een print. De bijrijder is helemaal in het wit gekleed en op zijn broek zit ter hoogte van zijn rechterbil een merkteken.Beide mannen zijn ongeveer 25 jaar oud en 1.75 á 1.80 lang en hebben een getinte huidskleur.