Voor hem en haar

Het was 17:30, ik had de hele dag bij een klant in een broeierig kantoor gewerkt in de wetenschap dat het buiten 30 graden strandweer was. Op weg naar mijn hotelkamer passeerde ik de kapper in de lobby van hotel Dorint Eindhoven. Alhoewel.....kapper.., zeg maar gerust barbier. De goede man zag eruit alsof hij de 85 gepasseerd was en alles wat ie deed leek in slowmotion te gaan. Zijn klant - oftewel patient of slachtoffer - volgde het kniptafereel dromerig via de grote spiegel. Opeens bekroop me het verlangen om mij ook te laten knippen. Ik besloot om me snel op te frissen en de stad in te gaan op zoek naar een moderne kapsalon.
Aan de overkant van de straat was het het al meteen raak. Ik keek door het raam naar binnen en het zag er trendy en exclusief uit, dus duur. Een heel arsenaal schaarsgeklede kapsters deden hun werk in een uitdagende zomerse outfit. Heel uitnodigend dus en ik besloot dat ik hier heel, heel graag geknipt wilde worden.

"Kom over een half uurtje terug, dan hebben we tijd om je te knippen!" was hun antwoord op mijn vraag of er nog plaats op korte termijn was.

Ik vond het geen probleem, alles beter dan die knipbejaarde uit het hotel. Ik wandelde wat door het gezellige centrum van Eindhoven en verheugde met op de aanstaande knipbehandeling. Vol goede moed stapte ik even later de kapsalon binnen waarbij me meteen opviel dat die schoonheden allemaal nog druk aan het werk waren.

"Er komt zo iemand aan, hoor. Ga maar alvast bij de wastafels zitten!"

Ik zat net een tel of 10 toen er achter een kamerschot een 100% homokapper ( ik schatte hem een jaar of 25) ten tonele kwam. Type fashion-nicht, vlasbaardje, waterstof-peroxide kapsel, strakke jeans, mouwloos shirt en in zijn hand een klein buldogje. Hij lijnde het jonge hondje aan de stoel, begroette me met een erg gay "hi die hi" en trok mijn hoofd achterover de wastafel in om mijn haar te wassen (en ook nog masseren). Meiden doen dat nooit, maar hij wel :-(
Na het wassen mocht ik op de kapperstoel voor de spiegel plaatsnemen. Hij ijsbeerde wat om me heen, friemelde af en toe wat door mijn haar en keek aandachtig of er wat te experimenteren viel. Na een minuutje observeren zei hij pas iets:

"Nou zeg het maar...wat zijn je wensen? Zeg alsjeblieft niet dat je een rand in je haar wilt want dat doe ik uit principe niet. Ook doe ik alles met de schaar, dus geen tondeuse-werk!"

Hij gaf zelf al antwoord...ik had geen keuze. Deze man wilde zijn eigen ding doen en ik moest er grif voor betalen. Ik sputterde nog wat tegen dat ik niet zo veeleisend was maar dat argument veegde hij moeiteloos van tafel door te zeggen dat elke klant voor hem een artistieke uitdaging was. Dit was geen gewone boerenkapsalon verzekerde hij me. Ik gaf me over en liet hem gaan.

Drie kwartier later stond ik buiten op straat met een vreemde gelkuif, rook naar nichtenparfum en was een vermogen armer.

"See you next time" riep de trendy kapper me nog na. Ik spurtte terug naar de overkant, dook een halfuurtje het hotelbad in en godzijdank kreeg mijn vertrouwde kruidvatgel mijn haar weer in mijn oude vertrouwde model.