dinsdag, februari 27, 2007

Corpsbal



1979. Ik was gezakt voor mijn examen met zware onvoldoendes voor natuurkunde en wiskunde. Ik had gelukkig nog een kans door een herexamen en mijn radeloze moeder ging desperaat op zoek naar iemand die mij in enkele weken zou kunnen hersenspoelen. Gelukkig was daar die collega, een uitgever, die een zoon had die aan de Universiteit van Leiden (Faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen) studeerde en graag iets wilde bijverdienen. Hij heette Ronald.

En zo kon het zomaar gebeuren dat ik, een als corpsbal verkleed mavo-klantje, dagelijks met mijn studieboeken onder mijn arm naar het gerenomeerde Huygens Laboratorium in Leiden toog om daar bijles te krijgen. Vaak kreeg ik prive-les op zijn studentenkamer aan de Rapenburg en leerde ik - omgeven door gestapelde kratten bier, junkfood en dikke sigaren - de fijne kneepjes van deze hele sympathieke man.

Na 3 weken deed ik examen en slaagde ik met vlag en wimpel. Leraren bekeken mij argwanend toen ze mij de examencijfers overhandigden; een 8 en een 9,3. Gezien mijn rampzalig wiskunde verleden lag het totaal niet in de lijn der verwachting dat ik ooit een voldoende op mijn examen zou halen, laat staan een 9. Ogenschijnlijk riekte 't naar fraude maar ze konden mij nergens op betrappen.

"Hoe je het voorelkaar gekregen hebt is mij een raadsel, maar ja..... het staat er wel" , was het sceptische commentaar van de directeur. Hij feliciteerde me met een zuur gezicht, propte het diploma in mijn handen en delegeerde mij daarna met zachte dwang richting de uitgang.

15 Jaar later heb ik Ronald nog een keer op mijn werk ontmoet en heb hem nogmaals bedankt en verteld dat ik de wiskunde op mijn werk nog dagelijks in praktijk bracht. Hij leek trots op me te zijn. Hij was zelf inmiddels een publiek persoon geworden door zijn werk als respectievelijk celbioloog en geneticus en vele jaren later hoorde ik dat hij hoogleraar was geworden.
Je zult je afvragen wie deze student nu was. Je kent hem nog niet goed maar over een jaar is dit anders.

Hij is onze nieuwe minister van onderwijs.
volgens wikipedia:

Ronald Hans Anton Plasterk (Den Haag, 12 april 1957) is een Nederlands politicus. Hij is de huidige minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het kabinet-Balkenende IV en lid van de Partij van de Arbeid. Gedurende zijn wetenschappelijke carrière was Plasterk een zeer gerenommeerde Nederlandse bioloog, gespecialiseerd in de moleculaire genetica. Ook was hij tot aan zijn ministerschap een bekend columnist en polemist.

dinsdag, februari 20, 2007

Meester Rik

Sinds een half jaar ben ik als vrijwilliger betrokken bij Kids Moving The World.(http://www.kidsmovingtheworld.nl/). Ik heb mij er voor 3 jaar aan gecommiteerd om 10 dagdelen per jaar als gameguide voor de klas zal staan alwaar ik samen met 20-25 kinderen een spel zal doen. Voorafgaand aan het spel hebben de kinderen 3 voorbereidende lessen gehad waarin ze alles over een land leren. Ook dit is een onderdeel van mijn taak. Voordat ik dit zelfstandig mocht gaan doen heb ik een dagcursus gevolgd en aan de hand van een ervaren gameguide mocht ik een dagje praktijkgevoel op doen.

Woensdag 13 feb en donderdag 14 feb werd ik voor de leeuwen gegooid. Basisschool De Zilvermeeuw in Lisserbroek had mij gereserveerd voor totaal 3 groepen. Voor groep 5/6, groep 7 en groep 8 mocht ik Tanzania en Nicaraqua behandelen en dat ging volgens mij niet eens zo slecht.

Enkele opvallende dingen die mij deze dagen opvielen:


- Kinderen noemden mij “Meester Rik”
- In elke klas zit wel een jeugddeliquentje
- Het is inderdaad heel anders dan in mijn tijd
- Meiden zijn vaak liever dan jongens
- Kinderen zijn makkelijk enthousiast te krijgen
- Lesgeven is leuk en geeft voldoening
- Details van vroeger komen weer boven
- Trucjes van de meester vroeger paste ik ook toe
- Dagelijks zijn er jarige kinderen die trakteren
- Nooit gedacht dat ik ooit in de lerarenkamer zou pauzeren
- Onderwijzers/onderwijzeressen zijn een apart volk
- Lesgeven is een roeping
- Waarschijnlijk zou ik binnen 3 maanden overspannen zijn als ik dit dagelijks deed
- Heropvoeden kan niet in 2 uur
- Voor de klas staan is verslavend

Ik ga mij snel opgeven voor de volgende school. Het lijkt me gaaf om eens op zo’n zwarte school in een achterstandswijk les te geven. Kijken of ik dan nog zo positief ben….
Het WFP probeert zoveel mogelijk kinderen eten te geven via het School Feeding Support-project. Dit project zorgt ervoor dat kinderen naar school kunnen en daar te eten krijgen. TPG Post en TNT helpen daaraan mee door geld te geven en het eten bij de kinderen te brengen.
Kids Moving the World is opgericht om jou meer te vertellen over School Feeding (of school eten) en het dagelijks leven van kinderen in landen met weinig eten. Kids Moving the World is eigenlijk een lespakket. Het pakket bestaat uit drie lessen in de klas en het spelen van een spel op school. Dit spel speel je met een echte Game Guide, in plaats van met je juf of meester!