De ongelukkige huisman

Hierbij van mijn kant een tegenreactie op de bestseller "De gelukkige huisvrouw" van de succesvolle schrijfster, Heleen van Royen, waarin een romantisch beeld van het leven van een huisvrouw beschreven wordt.

http://www.heleenvanroyen.nl/degelukkigehuisvrouw.htm

Ik ben gerechtigd om een mening te vormen omdat ik vanwege een 10-daagse vakantie van mijn vrouw noodgedwongen de huishoudelijke taken op mij kreeg, en dus een van hen was. Om deze taken naar behoren uit te kunnen voeren heb ik de desbetreffende week verlof genomen omdat ik de bui al zag aankomen.

Resumé:

Ik heb een 9-daagse lijdensweg doorlopen, dat geef ik ruiterlijk toe. Ik ben gesloopt, een wandelend wrak en zelfs de meest trouwe lezers van dit weblog attendeerde mij er op dat er weinig nieuwe postings te lezen waren.

Zo had ik bv op 13 mei een optreden waarbij ik helaas ietwat teveel alcohol tot mij genomen had (understatement!). Ik ging gesloopt en laat naar bed en werd al om 7:00 van de nadorst wakker en trachtte tevergeefs de slaap te hervatten. De was moest namelijk nog opgehangen worden en dat spookte door mijn hoofd. Dus om 7:30 heb ik er aan toegegeven en muzikaal begeleidt door fluitende vogeltjes stond ik vol zelfmedelijden onderfuiken op te hangen. Eigenlijk ging de hele week zo verder; was draaien, was ophangen, was strijken, eten koken (soms), stofzuigen, opruimen, groene bak buiten zetten/binnenhalen, boodschappen halen..etc. Waarom zitten mijn kids op voetbal en niet op dammen of viool-les? Waar bleef het grote genieten zoals dat in dat boek beschreven stond? Ik ben niet eenmaal op de sherry gevraagd door een buurvrouw, ben niet naar de sauna geweest, heb geen tennisles gehad van een knappe leraar en tot overmaat van ramp was de nagelstyliste ook nog ziek. Het enige wat nog ontbrak was dat ik ongesteld werd ;-)
Nu dit op z'n eindjes loopt is het tijd om conclusie te trekken en eens rustig te overzien wat een eventuele volgende keer voor verbetering vatbaar is. Je hoeft namelijk geen Nostradamus te zijn om te voorspellen dat er dingen fout zouden gaan. Onderstaand epistel is dan ook adviserend bedoeld voor mannelijke lotgenoten die ooit in eenzelfde situatie komen.

Eettips:

De ervaring leerde mij dat 5 dagen achtereenvolgend chinees eten zowel voor- als nadelen heeft.

Voordelen:

- Niet hoeven koken, dus langer in de zon kunnen blijven liggen
- Smaakvol, exotisch en om de hoek verkrijgbaar.
- Makkelijk opwarmbaar in de magnetron.

Nadelen:

- Kinderen vertonen na enige tijd beri-beri oftewel scheurbuik-achtige symptomen
- Het komende halfjaar kan ik geen chinees eten meer zien of ruiken
- Beginnend spleetoog-vorming bij de jongste.
- Kinderen zeggen "ete nie lekkel meeh, papa-san" in plaats van "het eten smaakt niet, vader"

Om toch gezond te kunnen eten heb ik vrijblijvend geïnformeerd bij het lokale bejaardenhuis. Helaas kwamen we nog niet in aanmerking voor project "tafeltje dekje". Wel is ons toegezegd dat ze mijn aanvraag medio 2034 serieus in overweging zullen nemen.


Strijktips:

- Dochters van 12 jaar puberen en halen het bloed onder je nagels vandaan, maar kunnen wel goed strijken...in ieder geval beter dan wij. Als je dus een keer onverhoopt straf moet uitdelen, zeg dan niet dat ze niet naar buiten mogen, maar laat ze strijken.
- Strijk nooit over afbeeldingen en logo's van kindershirts. De rest van het shirt krijgt namelijk ook die kleur en de rest van de kleding erna ook.
- Even snel strijken gaat ook fout. Strijken tijdens een spannende champions league-finale is alleen maar goed voor de zak-van-max.


Wastips:

- Niet verwijderde papieren zakdoekjes zijn inderdaad irritant
- De was 36 uur in weer en wind buiten laten hangen is lekker fris, maar de vorm van verweerde, houten knijpers is er moeilijk uit te strijken
- Een wastrommel met geweld zo vol mogelijk proppen lijkt economisch verantwoord, maar maakt de was niet schoon. Ergo, alle broeken krijgen een witte uitslag van waspoeder.

Misschien volgen er nog meer tips. Ik sta ook open voor tips van jullie!!!